Explorando o concepto de creación desde a nada
A idea de que Deus creou todo a partir da nada é un concepto profundo que moldeou o pensamento tanto teolóxico como filosófico durante séculos. Neste artigo, exploramos o que significa dicir que Deus trouxo o mundo á existencia sen utilizar ningún material preexistente. Tamén examinamos como este concepto se aliña cos descubrimentos científicos modernos en cosmoloxía, particularmente a teoría do **Big Bang** e a idea dun comezo absoluto do universo.
William Lane Craig, un destacado filósofo e teólogo, ofrece unha valiosa información sobre este tema, establecendo conexións entre a teoloxía, a comprensión **Aristóteles** da causalidade e os descubrimentos cosmolóxicos contemporáneos.
Entender a creación desde a nada: causas eficientes e materiais
Para captar a idea de **creación da nada**, podemos recorrer á distinción clásica introducida polo filósofo **Aristóteles** entre diferentes tipos de causas. Aristóteles describiu dous tipos fundamentais de causas: **causas eficientes** e **causas materiais**.
– **Causa eficiente**: esta é a causa que trae algo á existencia. Nun exemplo famoso, Miguel Anxo é a causa eficiente da estatua de David porque é quen a esculpiu e a levou a cabo.
– **Causa material**: a causa material, pola contra, refírese á substancia ou material do que está feito algo. No caso do David de Miguel Anxo, o bloque de mármore é a causa material: o material físico a partir do que se elaborou a estatua.
Cando se aplica á doutrina da creación, **Deus** é visto como a causa eficiente do universo. Non obstante, neste caso, non hai **ningunha causa material**: Deus non fixo o mundo a partir de materiais preexistentes. Pola contra, Deus creou todo a partir da nada, un concepto denominado **creatio ex nihilo**. Isto significa que **toda a materia, a enerxía, o espazo e o tempo** foron creados por Deus sen usar ningunha substancia preexistente. Non había “outras cousas” en oposición a Deus, como suxiren as cosmovisións dualistas.
O papel da cosmoloxía no apoio á creación a partir da nada
No século XX, o campo da **cosmoloxía** fixo avances notables na comprensión das orixes do universo, especialmente co desenvolvemento da **teoría do Big Bang**. Esta teoría suxire que o universo comezou a partir dunha singularidade inicial, un punto extremadamente denso e quente desde o que todo o universo se expandía. A idea dun comezo absoluto aliña coa crenza **xudeocristiá** na creación da nada.
Craig destaca como, durante séculos, os teólogos mantiveron a opinión de que Deus creou o universo da nada, mesmo fronte á oposición da **filosofía grega**, que favorecía a idea dun universo eterno. Durante a **Ilustración**, o materialismo e o naturalismo desafiaron esta visión teolóxica. Porén, nun sorprendente xiro dos acontecementos, a **cosmoloxía moderna** proporcionou un apoio significativo á doutrina da creación.
O Big Bang e un límite espazo-temporal pasado
Segundo a **teoría do Big Bang**, o universo tivo un comezo definido. Craig explica que este modelo científico apoia a idea teolóxica de que o universo non podería existir eternamente senón que tiña un **límite espazo-temporal pasado**, un momento antes do cal nada existía. Este límite pasado representa o punto no que Deus, como causa eficiente, fixo que todo existise da nada.
Un dos aspectos máis emocionantes deste desenvolvemento é que demostra como a **ciencia contemporánea** validou, ata certo punto, a crenza teolóxica de longa data na creación da nada. O **Big Bang** non é só unha teoría científica, senón tamén unha posible confirmación do que os teólogos defenderon durante milenios.
Retos á doutrina da creación a partir da nada
A pesar das evidencias da cosmoloxía, aínda hai debates e puntos de vista alternativos tanto en teoloxía como na ciencia. Algúns teólogos argumentan que non hai diferenza esencial entre un universo creado a partir da nada e un universo que sempre existiu pero que está sostido por Deus. Estes teólogos suxiren que, independentemente de que o universo tivese un principio, Deus podería manter continuamente un mundo eterno.
Craig, con todo, ve isto como un intento de protexer a teoloxía da falsabilidade. Argumenta que tentar converter a teoloxía como non verificable e non falsificable corre o risco de facelo irrelevante. En cambio, cre que a teoloxía debería involucrarse coa **evidencia** da ciencia e que a cosmoloxía proporciona un forte apoio á doutrina da creación da nada.
Contra-argumentos científicos e modelos do universo eterno
No mundo da cosmoloxía, non todos os científicos coinciden en que o universo tivo un principio finito. Algúns propoñen modelos alternativos que intentan evitar a conclusión dun **pasado finito**. Por exemplo, as teorías que inclúen **escuma cósmica** ou **universos oscilantes** suxiren que o universo podería pasar por ciclos de expansión e contracción, o que pode facer que o Big Bang sexa un dos moitos. Segundo estes modelos, o universo pode non ter un principio absoluto pero pode formar parte dun proceso eterno.
Non obstante, como sinala Craig, moitas destas teorías enfrontáronse a importantes desafíos. Observa que intentos como a **teoría do estado estacionario**, os **modelos oscilantes** e mesmo ideas modernas como a **cosmoloxía cerebral** non conseguiron demostrar un universo eterno. Algúns demostrouse que son matematicamente inconsistentes, mentres que outros aínda implican un límite pasado, polo que esixen un comezo. Un punto de inflexión importante produciuse en 2003 co traballo dos cosmólogos **Borde, Guth e Vilenkin**, que demostraron que incluso os modelos que intentan estender o universo ao pasado infinito aínda deben ter un **comezo finito**.
Conclusión: a intersección da teoloxía e a cosmoloxía
A cuestión de se o universo foi creado da nada ou sempre existiu é unha das investigacións máis profundas tanto en teoloxía como en cosmoloxía. A exploración de William Lane Craig sobre este tema une estes dous campos, mostrando como a ciencia moderna se aliña coa **crenza teolóxica** de longa data na creación da nada. Aínda que se seguen propoñendo teorías alternativas, a **teoría do Big Bang** e as súas implicacións proporcionan unha forte evidencia dun universo cun comezo definido.
Se estás interesado en mergullar máis a fondo nesta fascinante intersección da ciencia e a fe, podes explorar a discusión de Craig sobre este tema con máis detalle vendo o vídeo: William Lane Craig – Wondering About God.